راستین

این روزهای ما بوی جیش و پی پی دارد و آوای آواز های آزاردهنده مرغ عشق های خائن. مرغ عشق هایمان سرمان را کلاه گذاشتند. نوزاد نر در عرض یک هفته تبدیل به ماده ای بالغ شد و قاپ امین خان را دزدید و ما مانده ایم و هوویی بدجنس که راه را کلن بر اکرم بسته و تنها راهی که برایش باز گذاشته راه افسردگی و بداقبالی است. پرنده بخت برگشته از آن بالا به این دو مرغ عشق عاشق زل میزند و خلاصه دلمان را خون کرده. باید زودتر فکری برای این پرنده بیچاره بکنیم و او را به صاحبش برگردانیم تا در این قفس تنهایی دق مرگ نشده است. اسم ماده جدید را اعظم گذاشتیم. صبح ها چنان داد و قالی راه می اندازند که خواب را بر هر جنبده ای حرام میکنند . خلاصه بگویم به ما نیامده پرنده داری...

و حالا ما سه عدد مرغ عشق زیبا داریم. یک زوج و یک نوزاد. زوج ماده به رنگ سفید است و زوج نر به رنگ نیلی. نامشان را امین و اکرم گذاشتیم . نوزاد نرمان هم شیرو نام دارد که اسمش را راستین عزیزم انتخاب کرده است. تازه اوایل آشنایی همه ما با هم است و پروسه درازی در پیش است تا امین و اکرم با هم جفت شوند و شیرو را به فرزندی قبول کنند و ما را به دوستی. 

ده روز از دو ساله شدنت می گذرد پسر عزیزم و در این ده روزی که گذشت، آنقدر سرگرم برگزار کردن مراسم تولد بودم که متاسفانه فرصتی برای نوشتن پیدا نکردم. این توضیحات را هم برای دل خودم می نویسم هم برای روزهایی که میایی اینجا را می خوانی و احتمالن با خودت میگویی چرا مادرم روز تولدم برایم چیزی نوشته است؟ دو روز قبل از تولدت به کرمانشاه رفتیم و آنجا پدرجون و مادرجون و خاله جون زحمت برگزاری تولدت را کشیدند تا روز شنبه هجدهم مرداد جشن تولدت را برگزار کنند و کلی هم به تو و ما خوش گذشت و حسابی همه را به زحمت انداختیم. پدر جون برایت حساب باز کرد و کادو تولدت را به حسابت ریخت مامان و بابا هم تو را بیمه عمر کردند. خاله ها و دیگر آشنایان هم زحمت کشیدند و ...

شاید حتی تا چند ماه قبل هم هیچ وقت فکر نمی کردم که زمانی برسد که قطعن بگویم بچه دوم نمی خواهم. زمانی که راستین اینقدر شیطان نشده بود و هنوز زمانی که دلم برای بوی نوزاد و در آغوش کشیدن و شیر دادن و بوییدنش تنگ میشد فوراً یاد شیطنت ها واعصاب خوردی ها و خرابکاری های بعد از آن هم نمی افتادم.  این روزها گاهی تا مرز جنون میروم و یکی می زند پس گردنم که خودت را جمع کن. مگر این بچه بی گناه چه تقصیری دارد جز بچگی کردن. مگر بچگی کردن جز کشف و شناخت و بریز و بپاش و شیطنت و خرابکاری معنی دیگری هم دارد؟ این روزها دیگر وقتی کسی از بچه دوم حرف میزند ته دلم مور مور میشود و احساس می کنم گر گرفته ام. اگر مطمئن بودم که بچه دوم نمی خواهم شاید خیلی راح...

                      ...

خدا را شکر که این بحران کذایی یک و نیم سالگی را به پایان رساندیم. می دانی از کجا فهمیدم؟ از آنجا که دو روز است که وقتی میایم مهد دنبالت، به جای زدن و مو کشیدن هم کلاسی هایت آنها را ناز  می کنی و خیلی دوستانه بای بای می کنی و با هم به خانه می آییم. البته بماند که همیشه باید یک ربعی را توی حیاط تاب و سرسره الاکلنگ بازی کنی تا رضایت بدهی که برویم. گاهی اینقدر دوست داری بمانی که من مجبورم شما را با گریه بیاورم یا خودم بیایم تا مجبور شوی دنبالم بیایی. حرف زدنت این روزها خیلی پیشرفت داشته و کلی کلمات جدید را تکرار می کنی البته به سبک خودت: ازا ( غذا) - باباته؟ - مامانه؟ - شیر - خیس - آدِ ( آب بده) - شوار ( شلوار) - بولو ( بولوز) - جوبا ( ...

گل پسرم دومین نوروز زندگی ات  (1393) مبارک ...