سفرنامه اصفهان

چهارم اردیبهشت ماه سال 1392 من و تو برای اولین بار به اصفهان سفر کردیم. ما در این سفر تنها نبودیم و کلی خاله و عمو و نی نی خوشگل هم با ما همراه بودند. خاله فریده و عمو مهدی با سینا و خاله لیلا و عمو علی با سروش. آنجا هم به منزل یکی از دوستان رفتیم که آنجا هم دختر کوچولویی همسن شما به نام آوینا داشتند. خلاصه سفر با 4 تا نی نی همسن و سال هم سخت بود هم جالب. اما در کل خوش گذشت. به محض اینکه برگشتیم متوجه شدم دو تا از دندان های بالایی ات در حال در آمدن هستند و تازه یاد گرفته ای دستت را به هر چیز بگیری و بلند شوی. خدا به من صبر فراوان عطا کند.

پسر خوشگل و وروجکم آنقدر شیطان شده ای که گاهی دلم می خواد سرم را به دیوار بکوبم اما متاسفانه وقتش را ندارم چون مجبورم تو را از سر راه آب آشپزخانه یا پریز برق یا زیر میز بیرون بکشم.

عاشقانه دوستت دارم  فسقلی من